Ons leven in Tamale.

Bedankt weer voor jullie lieve reacties.

Ons leven in Tamale begint zo rond 07:00 uur,de mensen hier zijn al rond 04;00 uur aan de gang. Met onze oordoppen in maken we daar niet veel van mee. Voordat wij 's morgens een keer oppad gaan zijn we toch wel wat uurtjes verder. Voor het toiletbezoek moeten we altijd de compond in een paar minuutjes lopen onderweg veel groeten en natuurlijk in hun Dagbani taal. Dat waarderen de mensen bijzonder, Het toilet is gewoon een gat in de grond. s'Nachts gaan we daar niet naartoe,wanneer je er dan komt n.l.en je schijnt met je zaklamp in het hok dan kun je nog net de kakkerlakken met de kop boven de rand zien uitkomen. Nou nee dan hoef je niet meer hoor!!! We zorgen dat we er 'savonds niet meer heen hoeven. Ons ontbijt bestaan 's morgens altijd uit een stukje wit brood met tomaat, elke dag weer. Ajera komt de tomaten brengen. Ajera woont hier ook een paar minuten vandaan. Een kopje thee kunnen we zetten omdat we een"spiraal" hebben meegenomen, die kan in het stopcontact enzo verwarmt het ding het water. Dan het ritueel van opfrissen, In het hoekje van de kamer hebben we onze waterton staan, Ik kan weer prima wassen met 3x een volle litermaat, Wanneer de waterton leeg is komen er 2 meisjes met waterbakken op hun hoofd de ton aanvulllen.Zo is hier NIETS vanzelfsprekend. Je gaat hier zo terug naar de basis, Bent blij dat je water hebt, dat men weer een vuurtje heeft om eten te maken. De vrouwen vooral zijn heel erg bezig met de basisbehoeftes, van eten, drinken, wassen, slapen, zorgen voor elkaar en elkaars families. Gisteravond hebben we Fufu gegeten, in een houten bak gestampte aardappel, 2 meisjes staan onophoudelijk met een houten grote stamper de aardappel te stampen net zolang tot het een grote bal is geworden. Die bal krijg je op je bord met een pittig soepje erbij,dit is je avondeten.Voordat je gaat eten krijg je eerst een bak water voor je neus waarin je je rechterhand wast, daar eet je n.l.mee. Niks geen bestek of iets. Scheelt allemaal lekker in de afwas.Zo ook je huis poetsen o.i.d. Men leeft buiten, veel huis heb je niet dus ook geen schoonmaakproblemen. Ik vind het allemaal geweldig dat we dit weer zo mogen meemaken. En samen met Helen klikt het supergoed, we hebben veel plezier, en nemen de dag zoals hij komt, We zijn daar allebei heel makkelijk in. Zien we een kraampje met ananas dan gaan we weer vol in de (fiets)remmen kopen een hele ananas, laten hem in stukjes snijden zoeken een houten bankje en worden dan altijd wel door iemand uitgenodigd om erbij te komen zitten, slepen het bankje erbij en hebben weer hele gesprekken met de lokale bevolking. Meestal na een uurtje stappen we dan weer op en gaan verder naar waar we eigenlijk heen wilden. En zo herhaalt dit ritueel zich verschillende keren per dag, met water drinken, gebakken banaan eten of vul maar in.Zo leer je echt het Ghanese leven kennen.
Vandaag gaan we weer een keer naar de djembeeles dit keer met dans!!
Zijn benieuwd.

Liefs Heleen.

Liefs van Heleen.