Hutspot maken.
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen
27 November 2011 | Ghana, Tamale
Dit verslagje komt iets later, we hadden n.l. sinds gistermiddag lights off. Wel afzien weer, want ook dan hebben we geen ventilator, de stroom zat er vanmiddag rond 16:00 uur weer op. Gistermorgen wilden we naar mijn gastgezin maar mijn gastmoeder belde dat de kinderen naar Arabische les waren of we vandaag wilden komen. Geen probleem we gooien zo ons programma weer om, dat zijn we onderhand wel gewent hier. Dus gistermiddag was het alleen op bezoek bij het gastgezin van Helen. Dit keer gingen we met de taxi, het is toch een heel gesjouw anders op de fiets met laptop, en de kleren en cadeautjes die Helen bij zich had. Nou de familie zat al te wachten, wat leuk om te zien hoe blij ze weer met Helen haar komst waren. Nadat de kleren en cadeautjes waren overhandigt zijn we in één van de hutjes naar de Lion King gaan kijken. Er waren ongeveer 15 kinderen en 2 vaders. De vaders verstonden geen Engels maar zaten ook te genieten van de tekenfilm en ook de kinderen bleven anderhalf uur braaf zitten kijken. Maar wat was het HEET in het hutje, het leek wel een sauna, het zweet kwam er weer overal uit. Maar wat genoten we van de kinderen. De batterij van de laptop hield het net niet vol want 10 minuten voor het einde van het verhaal hield de laptop ermee op. Na afscheid genomen te hebben brachten de jongens ons naar de taxi en droegen onze tassen, wat een schatten waren het. Vanmorgen gingen we naar mijn gastgezin, ook daar waren alle 3 de kinderen thuis. Een allerhartelijkste begroeting, wat zijn ze alweer groot geworden, even gezellig gekletst en weer herinneringen opgehaald. Ook de vader van het gezin kwam even thuis om ons te groeten. En inderdaad mijn gastmoeder had een broekpak voor mij gemaakt (ik dacht een jurk maar mijn Engels is ook niet altijd optimaal), het paste precies, ze wist mijn maat nog wel vertelde ze. Met het pak aan op de foto en natuurlijk werd het pak in een zwart tasje gestopt en moest meegenomen worden. Wat een hartelijkheid. Bij thuiskomst bleek er weer stroom te zijn, we hebben maar gauw onze rugzak ingepakt want zonder licht (mocht het vanavond weer gebeuren) zien we echt bijna niets. Morgen op tijd op voor de bus, zouden er genoeg passagiers komen voor Kumasi? Anders zitten we er dinsdagmorgen nog, spannend hoor. Maar met Helen gaat het zo wie zo weer een gezellige dag worden, maak je geen zorgen over ons, wij vermaken ons wel, en gaat de bus morgen niet dan blijven we gewoon zitten tot dinsdagmorgen gaan we met een andere maatschappij. We hebben bijna een week nog de tijd. Oh, jah, vanavond gaan we hutspot maken dat deden we 3 jaar geleden ook,dus dat wordt onze uitsmijter, om alvast een beetje in de Hollands stemming te komen. We moeten voor 15 man koken of dat gaat lukken? Wij hebben er in ieder geval alle vertrouwen in. Of ik nog kan mailen de volgende dagen geen idee. Jullie merken het vanzelf. In ieder geval heel veel groeten weer van Helen en Heleen.